15 Ιουλίου 2024

Θυμάμαι τότε που έγινε η επίθεση κατά των Δίδυμων Πύργων το 2001. Το έβλεπες ξανά και ξανά. Έπρεπε να χαραχθεί σε όλο σου το Είναι ότι τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. The war against terror!

Όντως. Το 2001 εγκαινιάστηκε η εποχή του τρόμου. Ο τρόμος της εικόνας και πώς μπορεί να γίνει η εκμετάλλευση της συγκυρίας. 

Έτος 2024 και ένας πρώην πρόεδρος της Αμερικής, νυν υποψήφιος, μεγιστάνας, δέχεται δολοφονική επίθεση σε προεκλογική συγκέντρωση.

Στην Ελλάδα μας η είδηση παρουσιάστηκε με το στανιό. Ακούγονται δε και τα γνωστά συνωμοσιολογικά. Ότι δήθεν ήταν στημένο, ότι επίτηδες άφησαν τον δράστη να πυροβολήσει. Άλλοι είπαν ότι αυτός ο κακός ο Τραμπ, έτσι όπως είναι, αυτός το προκάλεσε. Μέχρι που είπαν ότι το αίμα που έχασε ήταν τόσο λίγο που "έλα μωρέ και τί έγινε". Σε λίγο θα τον κατηγορήσουμε ότι έκανε και απόπειρα αυτοκτονίας.

Η δύναμη των Μέσων είναι ανελέητη. Οι φωνές των εγκάθετων είναι δυνατές και σου πιπιλίζουν το μυαλό σε μια αδιάκοπη προσπάθεια να σου κουτσουρέψουν τη σκέψη. Είναι αυτοί που καταπίνουν την κάμηλο και διυλίζουν τον κώνωπα. 

Δεν ξέρω πραγματικά τί συμβαίνει στη Δύση. Ξέρω μόνο ότι δεν μου αρέσει. Και ξέρω ότι η δύναμη της εικόνας είναι πανίσχυρη. Γεμάτη συμβολισμούς. Η γροθιά σηκώθηκε ψηλά σφιγμένη. Fight - fight - fight. Ζήλεψα. Ζήλεψα πολύ. Εμείς, εδώ και πενήντα χρόνια ακόμα δεν μπορέσαμε να μάθουμε όλες τις πτυχές της κυπριακής τραγωδίας. Επέτειος πραξικοπήματος σήμερα. Η προδοσία ακόμα βρωμάει. Η γροθιά σηκώθηκε ψηλά σφιγμένη. Fight - fight - fight. Ζήλεψα. Ζήλεψα πολύ.