Άγνοια και συνειδητοποίηση
"Ξέρω και γιγνώσκω και επίσταμαι μα στης άγνοιας την άκρη ίσταμαι"
Η άγνοια έχει άπειρα επίπεδα. Σε κάθε αναβαθμό της συνείδησης που προκύπτει ύστερα από την κατάκτηση μιας γνώσης, σε κάθε επίπεδο που "κλειδώνει" αφήνοντας πίσω του τον προηγούμενο μας εαυτό, εισέρχεται μέσα μας το βάσανο της άγνοιας. Ότι κάτι το ουσιώδες μας διαφεύγει. Μάλιστα, ανάλογα με τον αναβαθμό, η αίσθηση αυτή της άγνοιας λαμβάνει τις διαστάσεις υπαρξιακής αγωνίας. Μέχρι να πάμε πιο ψηλά για να κατανοήσουμε ότι τώρα, στη νέα φάση που βρισκόμαστε, νέα ερώτημα και νέες συνειδητοποιήσεις χαράζουν την πορεία μας.
Τουλάχιστον έτσι πρέπει να βλέπουμε το πράμα. Για να μένει ο εγωισμός μας σε ανεκτά για την ανθρωπότητα επίπεδα.
Όσο πιο ψηλά είσαι τόσο πιο μεγάλες ευθύνες έχεις. Και τόσο περισσότερες είναι οι ευθύνες που σου αναλογούν σε περίπτωση που υποπέσεις σε σφάλματα ένεκα της μη συμμόρφωσης σου στον συμπαντικό νόμο της ολοένα και αυξανόμενης άγνοιας που σε περιβάλλει.